روح بعضی از آدم ها به تخته سیاه می ماند که زمان بر آن چیزهایی می نویسد.خطهایی میکشد و درسهایی می دهد که با یک تخته پاک کن خیس بلافاصله پاک میشوند...
سرنوشت انسان بر پیشانی اش نوشته شده است اما به زبانی که هیچ کس جز حاملان وحی نمی توانند آن را بخوانند...
راه را دنبال خواهم کرد تا هر کجاکه سرنوشت و رسالتم برای حقیقت مرا بدانجا بکشاند.
خداوند روح را با بال و پر آفریده است تا در آسمان بی کرانه ی عشق و آزادی پرواز کنید.چه غمبار است اگر بالهای خود را با دستان خود قیچی کنید و روح خود را وادارید که چون جانوران موذی بر زمین بخزد.